28 november 2010

Geschriften zijn geen echte verklaringen

De beloofde tekst over hoe boekenwijsheid het taoïsme niet dichterbij brengt:
"De mensen die belemmert worden door woorden doen dikwijls oefeningen zonder de grote weg in zijn vitaliteit, energie en geest te kennen. Deze drie schatten koesteren betekent het zaad voeden. (...) Daarom zijn geschriften geen echte verklaringen van de weg. Als je je de weg eigen maakt, kun je alle geschriften vergeten." 
- De Geschriften van Meester Lü

Ik kwam via Thomas Cleary in aanraking met de geschriften van Meester Lü en zal er meerdere passages van hier neerzetten. Goeie gast, die Meester Lü...zegt een mens dat absoluut belemmerd wordt door woorden. Woorden betalen mijn rekeningen en voeden me meer dan welk ander voedsel dan ook. Mijn gulzigheid met woorden is vele malen groter dan mijn gulzigheid in welk ander aspect van het leven dan ook. Deze tekst van Meester Lü deed dan ook fysiek een beetje zeer. Ik leg nooit een andere weg af dan de weg van woorden. Nu denk ik, zie die hier eerder aangehaalde blogpost, dat ik ook wel op de juiste weg geraak via die woorden, maar Meester Lü heeft denk ik wel een punt dat die weg nodeloos moeilijk is.

Absorb and maintain balance

Onderhoudende film over taoïsme en Chinese krijgskunst

Egotrippen

"Ik zou wel meer willen lezen, maar er is gewoon geen tijd", zei mijn collega. En een ander beaamde dat en deed nog een duit in het zakje: "ik heb nog zo veel studieboeken liggen. Ik voel me gewoon verplicht die eerst te lezen." Dat laatste herkende ik wel, maar geen tijd hebben om boeken te lezen is naar mijn mening werkelijk een variant van verkeerd plannen. Er is altijd tijd om boeken te lezen. Die tijd maak je. En als je die tijd niet maakt, word je bloedchagrijnig. Zit je niet lekker in je vel. Ik kon dus reageren. Zei dat ik me het gevoel van euforie herinnerde toen ik stopte met theologie en weer kon lezen wat ik zelf wilde lezen. Ik kreeg geknik als antwoord. Dus ik ging verder met een betoog over dat elk vrij moment geschikt was voor het lezen van op z'n minst één of twee pagina's. Dat het scheelt als je altijd een boek bij je hebt. Dat ik elke vrije minuut van de dag weet te lezen. En die mensen met een gezond sociaal gevoel zien wat ik op dat moment zag; mensen die wegkijken omdat jouw egocircus hen verveelt. Tot voor kort wist ik dan gewoon dat ik kon stoppen. Geneerde me dan een beetje of vond het onterecht dat het als een egocircus werd behandeld, want mijn bedoeling was echt geen eigenwaan.

Nu herinnerde ik me laatst hoe ik van een 'lauwe katholiek', zo eentje die in de traditie is opgegroeid maar er verder niets aan doet, een fanatiekeling werd door gewoon veel over het katholicisme te lezen. Dus hoe een mens als vanzelf verinnerlijkt wat hij of zij het meest tegenkomt. Ik had kort daarvoor gelezen dat boekenwijsheid het taoïsme niet erg dichterbij brengt (zal ik hier als citaat nog neerzetten). Dat deed me afvragen hoe ik dan zo belijdend katholiek was geraakt in een verder behoorlijk seculiere omgeving. Het ging als vanzelf. En ik heb destijds uit overtuiging de meest Franciscaanse zelfverwerping uit zitten kramen. Dat kwam echt niet meer uit een boekje.

Diezelfde automatische adaptatie gebeurt zo langzamerhand weer. Bij conversaties waar de één na de ander vertelt 'hoe hij erin zit', merk ik met verbazing op dat ik geen zin heb om mijn duit in het zakje te doen. Ik vind het niet boeiend dat anderen mijn beweegredenen weten. Ik heb zelfs moeite om deze maand dit weblog vol te krijgen omdat ik het meeste niet interessant genoeg vind om te delen.

Na het wegkijken in het gesprek over tijd voor lezen vroeg ik me dan ook voor de zoveelste maal af waarom ik had gezegd wat ik net had gezegd. Ik vond het zelf bij nader inzien ook het mededelen niet waard om uit te leggen hoe je zo veel mogelijk kunt lezen.

Geneerde ik me eerder betrapt te worden op egoïstische praat, tegenwoordig verbaas ik me erover dát ik nog egoïstisch praat. Dat het eruit flapt als ik niet op let. Ik merk achteraf dat ik naar mezelf kijk met de vraag 'waar kwam dat vandaan? Waarom wilde ik dat vertellen?' Dit geeft me de indruk dat ik na verloop van tijd er niet eens meer onbewust toe te verleiden ben. Fantaseerde ik als jongere nog hoe het zou zijn om op een podium te staan, op tv geïnterviewd te worden of een geweldige ontdekking te doen waardoor niemand me meer zou kunnen negeren, sinds kort denk ik erover na ergens aanwezig te zijn zonder opgemerkt te worden. Ik beschouwde het onlangs zelfs als een mazzel dat het mij al was overkomen op de middelbare school lucht te zijn. En juist van dat negeren ben ik maar langzaam herstelt.

Hoe makkelijk verinnerlijk je literatuur.

AKUS

Dit is wat mij betreft één van hun beste nummers. En je krijgt er een bonus achteraan. Ik heb sinds ik deze uitvoering voor het eerst hoorde een zwak voor Jerry Douglass (op de dobro) en Ron Block (banjo). Daarnaast had ik al een zwak voor de stem van Dan Tyminski.

Basisbehoeften

"Jeugddelinquentie heeft op zich niets met rijkdom of armoede te maken. Ze ontstaat waar er niet genoeg levenskwaliteit is voor een kind."
- Guy Gilbert

24 november 2010

Deugd is erkenning van stupiditeit

"Te (meest vertaald als deugd - Qaboos) vereist het loslaten van logica, van de behoefte om te doen alsof we alles weten, en van het verlangen onszelf als wijzen voor te doen."
 - Tao van de Wijsheid (geen gerenommeerd boek maar wel goed)

21 november 2010

Ideaal voedingspatroon

Weston A. Price (1870-1948) was een in Canada geboren tandarts die vlak na de eeuwwisseling een opvallende toename in tandbederf constateerde bij zijn patiënten. Hij veronderstelde dat de oorzaak hiervan lag in het sterk gewijzigde voedingspatroon. Eind 19e eeuw was een gemechaniseerd proces voor de productie van tarwebloem in zwang geraakt en zo wel meer mechanische processen die het voedsel een tikje onnatuurlijker maakte, volgens Price. Om zijn hypothese te staven ging hij op zoek naar volkeren die niet in aanraking kwamen met voedsel dat na een fabrieksproces aangeboden werd aan de consument. Omdat Price geen wetenschapper was is zijn onderzoek nooit bijzonder op waarde geschat, maar Michael Pollan haalt het onderzoek met die kanttekening aan in zijn boek Pleidooi voor Echt Eten. Ik citeer een mijns inziens interessante passage:
"Price kon niet één enkel ideaal voedingspatroon ontdekken. Hij vond volkeren die gedijen op een dieet van vis en schaal- en schelpdieren, een dieet van zuivel, een dieet van vlees en diëten waarin fruit, groenten en graan overheersten. De Afrikaanse Masai aten vrijwel geen plantaardig voedsel, ze leefden van vlees, bloed en melk. Zeevarende groepen op de Hebriden consumeerden totaal geen zuivel. Ze hadden een voedingspatroon dat grotendeels bestond uit vis en schaal- en schelpdieren en haver, waarvan pap en koeken werden gemaakt. De eskimo's die hij ondervroeg leefden van rauwe vis, wild, hom, kuit en walvisspek en aten zelden iets wat ook maar enigszins in de richting van iets groens ging. Langs de Nijl, in de buurt van Ethiopië, stuitte Price op wat naar zijn oordeel het gezondste volk was van allemaal: stammen die leefden van melk, vlees en bloed van weidevee, gecombineerd met dierlijk voedsel uit de Nijl. Price vond groepen die zich voedden met vlees van wilde dieren, die in het algemeen gezonder waren dan de akkerbouwers die zich verlieten op granen en ander plantaardig voedsel."
Geen pleidooi voor vegetarisme van Price en ook Pollan raadt het eten van vlees zeker niet af. Hij wijst echter wel op wetenschappelijk onderzoek dat aantoont dat vlees van dieren die geen verse planten hebben gegraasd minder voedingsstoffen bevat dan dieren die wel buiten hebben gestaan. Je hebt van de binnendieren meer vlees nodig om dezelfde vereiste hoeveelheid voedingsstoffen binnen te krijgen terwijl je dus ook meer calorieën naar binnen werkt. Pollan adviseert het eten van 'buitendieren'; wild en biologisch vlees. Maar ook voor gewassen geldt hetzelfde. Massaal gekweekte monoculturen van gewassen zijn kwetsbaarder voor ziektes en worden dus zo gekweekt dat ze daar zo resistent mogelijk tegen zijn. Dit gaat ten koste van de voedingsstoffen. Vooral als het allemaal snel in de winkel moet liggen en de gewassen niet ruimschoots de tijd hebben gehad om voedingsstoffen uit de bodem op te nemen. Je hebt dus meer van die gewassen nodig om de vereiste voedingsstoffen op te nemen. Opnieuw: eet biologisch.
Pollan heeft zijn adviezen geformuleerd in een aantal korte opmerkingen:
* Betaal veel voor je eten. Kwaliteitsvoedsel kost meer en wanneer je er een behoorlijke prijs voor hebt betaald wil je het ook niet naar binnen schrokken of er een deel van weggooien. Van dure producten koop je ook minder waardoor je geen overschot aan calorieën naar binnen werkt.
* Eet voedsel dat je overgrootmoeder zou herkennen als voedsel. Geen tube spuitkaas. Geen vruchtenyoghurt met extra toegevoegd calcium of vitamine C. Geen Blue Band witbrood dat stiekem bruinbrood is.
* Mijd voedingsmiddelen die ingrediënten bevatten die
a) onbekend
b) niet uit te spreken
c) meer dan vijf in getal zijn
of die d) fructoserijke maïsstroop bevatten (want maïsstroop is zo'n nieuwerwets goedje dat ons darmkanaal dat helemaal niet weet af te breken)
* Eet vooral planten. Hij zegt het echt, het is geen toevoeging van mij.

Het klinkt mij in de oren als baat het niet dan schaadt het niet. Nu deed ik toch al mee, maar dit boek is een leuke opfriscursus voor me gebleken.

Ik wil in de toekomst nog een boekbespreking hier doen van het Dovemansorendieet van Maarten 't Hart. Ik heb dat boek sinds een jaar of twee en volg het als ware het een evangelie (zondigen doe ik dus ook).

Aanbevolen teksten t.a.v. abortus

Nu verwees ik hier onderaan de tekst naar een blogpost van een feministe over abortus en dan vind ik het wel zo fair om ook twee andere teksten aan te bevelen die andere visies geven. Bij deze.

Kattekliek heeft helder opvattingen tegen abortus of met kritiek op abortus samengebracht

De toon van één van de geciteerden dat je religieuze achtergrond voor anderen reden is om je legitieme argumenten tegen abortus uit te sluiten in een discussie herken ik trouwens niet. Ik heb altijd tegen abortus kunnen protesteren met argumenten die bediscussieerbaar waren en niemand diskwalificeerde mij wegens katholieke achtergrond. Dit riekt naar het zieligheidssyndroom dat je veel te veel hoort tegenwoordig. 'Ja, wij gelovigen discrimineren, maar ter verdediging: wij worden zelf keihard gediscrimineerd'. Dat lullige refreintje tast de waardigheid van de katholieken aan. Recht je rug en laat vingerwijzen aan de kinderachtigen over.

Jan Dirk Snel schrijft over de legitimiteit van argumentatie voor en tegen abortus

Over Mariska Orbán-de Haas heb ik zelf alles wat ik wilde zeggen gezegd op Twitter, maar bij eventueel verzoek plak ik het hier rustig nog even neer. Mijn eigen mening over abortus staat kort door de bocht hier.

Polymorf theïsme

Hindoeïsme is over het algemeen polymorf theïsme: 'Er is geen andere god dan Vishnu, want alle andere goden is Hij ook.'

- Opgeschreven naar aanleiding van het boek De Moord op de Mahatma van Koenraad Elst. Ik begin steeds meer sympathie te krijgen voor het hindoeïsme. Laat ik daar apart eens over schrijven.
'Over het algemeen' hierboven omdat hindoeïsme in sommige gevallen toch echt polytheïstisch is en in veel andere gevallen atheïstisch. De hoofdstromingen, voor zover je dat kunt zeggen van de door beschouwers op één hoop gegooide honderden religies, geloven in één god in vele gedaanten.

De gangbare tweestrijd

"Ik ben lid van de liberaal-joodse gemeente, alhoewel de ideologie me tegen de borst stuit. 'De mens als uitgangspunt': ik vind het te flauw voor woorden. In theologisch opzicht stelt het niks voor. Op Hoge Feestdagen ga ik naar het orthodoxe sjoeltje in de Gerard Doustraat, maar door het jaar heen voel ik me daar intellectueel verschrompelen. Emotioneel ben ik er op mijn plaats; verstandelijk botst het. Die preken! Kromme tenen."
 - Tamarah Benima in een interview door Frénk van der Linden

Liturgisch traditionalistisch, ideologisch verlangend naar de mystiek.

Seamus

De belangrijkste reden waarom ik deze video zo mooi vind (heb de dvd gekocht) is niet eens het spel van Donnell Leahy (de fiddler, eigenlijk: één van de beste fiddlers bekend) of de geweldige tune, maar alleen al de manier waarop Maria Leahy (de gitariste) aan het begin van de video naar ons kijkt. Genietend.

Kiloknallers

Nederland schreeuwde gisteren om cultuur. Wij thuis hadden het even over het nut van zo'n actie. Ik denk dat ludiek straatprotest namelijk sterk aan devaluatie onderhevig is. Het betekent zo langzamerhand weinig meer. Veel cultuur kan de marktwerking trouwens prima aan: musicals zijn succesvol en vragen exorbitante prijzen voor hun kaartjes. Voor popconcerten geldt dit ook. Succesvolle klassieke artiesten, zoals Janine Jansen of die professionele koren die de Matthäus-Passion opvoeren, kunnen ook 50 euro vragen voor hun kaartjes. Al weet ik niet of die artiesten dan quitte spelen. Dan nog ben ik voor ondersteuning van cultuur, zeker voor de jeugd. Want wat de boer niet kent, eet hij niet. Als je op jonge leeftijd niet meegenomen wordt naar het theater of het museum, heb je in de toekomst een drempel. Je weet niet hoe het concept in z'n werk gaat, je weet niet welk gedrag er van je verwacht wordt en je weet niet wat de dresscode zo'n beetje is. Mijn echtgenoot zei: 'ja, maar jij bent vast pro stopzetting van subsidie voor musical.' Ik heb namelijk een grafhekel aan musicals. Mijn antwoord was dus dat musicals (in ieder geval die grote vehikels) zichzelf wel bedruipen, maar dat experimenteel toneel - om een ander voorbeeld te noemen van voorstellingen waar ik niet heenga - van mij wel subsidie mag ontvangen. Ballet, waar ik een groot liefhebber van ben en wat ik over het algemeen al behoorlijk duur vind, mag van mij duurder worden en ik zou er nog heen gaan. Mijn echtgenoot rekende voor dat verhoging van de btw niet zo'n gigantische vaart blijkt te nemen. Als ik zijn voorbeelden goed onthouden heb, wordt een kaartje van tien euro straks twaalf euro en een kaartje van vijftig euro straks vijfenzeventig. Psychologisch is dat effect niet zo gek groot. Wie bereid is vijftig euro te betalen voor het Concertgebouworkest (geen idee of zij dat ooit kosten) is gemakkelijker bereid vijfenzeventig euro te betalen. Ik denk dat ook Youp van 't Hek het zo zou kunnen vragen.

Maar het deed me denken aan de discussie over de anticonceptiepil in het basispakket. Als ik het wel heb kost de pil zo'n vijftien euro per maand. In mijn rekenstelsel is dat drie happy meals ongeveer (ik kan nog een blog wijden aan mijn 'happy meal-rekenstelsel voor het beoordelen van redelijke prijzen'). Voorwaar niet heel erg prijzig. Toch werkt de psychologie anders en, uiteraard, irrationeel. Ik las afgelopen week op internet (en shit, shit, ik kan het niet terugvinden op dit moment) een bericht van een feministe over hoe de pil ergens in de jaren 1970 of zo ook niet vergoed werd en hoewel de prijs het probleem niet was, kwamen er aanzienlijk meer zwangerschappen en abortussen voor. Dus ook al is de pil niet al te prijzig, toch slaan mensen aan het experimenteren met periodieke onthouding of laten het bij condooms. Misschien omdat de apotheek niet op de winkelroute ligt? Of omdat het een gedoe is eerst bij de huisarts het proces van een herhalingsrecept op te starten? Het ligt gewoon niet nabij. Zelfs al is iets maar een tikkie duurder en nog zo rationeel ter voorkoming van veel duurdere kinderen op momenten dat je er niet op zit te wachten, toch ligt het niet na genoeg aan het hart om energie te steken in het eigenhandig aanschaffen van de pil.

Ik wil de link leggen met de discussie over de kiloknaller. Dat zijn de bakken kip of gehakt of runderlappen die je bij de supermarkt kunt krijgen voor een habbekrats. Organisaties voor dierenwelzijn protesteren tegen de kiloknallers. Omdat goedkoop vlees leveren alleen mogelijk wordt gemaakt door goedkoper onderhoud van de vleesleveranciers. Kippen en koeien worden in die gevallen zo goedkoop mogelijk verzorgd ten behoeve van kiloknallers. Ik heb net de herhaling gekeken van Rondom 10 over het stigma dat vleeseten lijkt te krijgen op het moment. Rondom 10 levert altijd een laagdrempelige discussie waar je niet veel van leert maar wel met je minste vorm van kennis ook aan kunt deelnemen, dus ik heb maar met een half oor geluisterd. Maar de kiloknaller kwam ook ter sprake. Een uitgesproken vleeseter, annex fundo-liberaal, vond dat hem de keuze gelaten moest worden de kiloknaller te kopen. Los van de kwestie of hij het echt ooit kocht. De supermarkten moesten hem elk aanbod blijven bieden. Dat hij door de supermarkt altijd al in zijn keuze is beperkt (alleen het huismerk-hagelslag in de schappen, geen quinoa of krokodillenvlees) leek hem niet bekend. Een aan de discussie deelnemende slager reageerde met de opmerking dat mensen simpelweg niet bereid zijn om die extra euro voor net iets diervriendelijker vlees te betalen. En ik denk dat hij gelijk heeft.

Dierenwelzijn vindt vrijwel iedereen belangrijk. Zo zei een andere vleeseter in het programma dat hij zeer zorgzaam met zijn honden omgaat en ze zeker ook nooit zal opeten (ja, dat is het niveau van Rondom 10). De klanten van de desbetreffende slager zullen ook allemaal naar waarheid antwoorden dat dierenwelzijn voor hen ook belangrijk is en dat ze dol zijn op hun eigen huisdieren. Maar biologisch vlees of vegetarisme is gewoon ver van hun bed. Het is niet eens dat ze die euro extra niet zouden kunnen lijden of dat ze niet vier dagen zonder vlees zouden kunnen (dat zou ze trouwens aanzienlijk wat geld besparen). Het is niet nabij genoeg. Zoals vijftien euro per maand neertellen voor de pil niet nabij genoeg is. Of twaalf euro voor een cultureel uitje dat tot eind dit jaar tien euro kost. De mens is irrationeel.


P.S. Ik kon dat ene relaas over de pil van vroeger nu niet terugvinden maar deze blogpost wel en ik raad 'm aan.