Uiteindelijk steekt religieus daoïsme precies zo in elkaar als alle andere religies: bidden, wensen, afdwingen, paaien, spijt betuigen, boete doen, verlost worden, eeuwig leven. Het is steeds hetzelfde verhaal. Het maakt wat dat betreft niet uit welke religie je aanhangt.
Met een tienvoudige hel waarin wandaden worden bestraft, geloven daoïsten ook in zondigheid die om kwijtschelding vraagt. Dat verbaasde me. Het was me zo...abrahamistisch. Ik zou in eerste instantie zeggen dat het daoïsme geen zonden kent, maar slechts onverstandigheden en dat onverstandigheden leiden tot tegenwerking door de Tao, maar niet tot vergelding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten