22 oktober 2011

Alasdair Fraser


Mag ik u voorstellen aan Alasdair Fraser. Hij heeft het uiterlijk van een viespeuk (ironisch genoeg kwam ik vandaag het soort van synoniem voor viespeuk 'kiddiefiddler' tegen), maar hij speelt als een Japanse trein. Je ziet aan het gemak waarmee hij speelt dat hij de techniek tot in de finesses heeft geleerd. En deze tune is mooi. Oh ja, Natalie Haas speelt ook mee op haar cello. Maar daar weet ik niks vanaf.


Lijdensaanvaarding

"De ontmoeting met God op de bodem van het bestaan is volgens Antoine Bodar vreugdevol: 'als je in het lijden de godsontmoeting mag ervaren op de meest intieme wijze, wordt het bijna een zingen. Het is genade wanneer je dat toevalt'. In het lijden verdiepen we ons. In religieuze termen: we zijn dan God nabij - en daarom is volgens het christendom de gedachte dat lijden volledig opgeheven kan worden niet alleen illusoir, maar ook verkeerd. Niet het vermijden van het lijden, niet de vlucht voor het lijden heelt de mens, maar het vermogen het lijden te aanvaarden, er zin in te vinden door de vereniging met Christus, die met eindeloze liefde heeft geleden."

- Uit: De Jonge Denkers over Religie : Christendom. Geschreven door Annette van der Elst

Dit is volkomen tegengesteld aan boeddhisme en daoïsme. En óf ik ben vergeten dat dit een fundatie is van het christendom óf ik heb het nooit geweten omdat het geen onderdeel was van mijn geloofsopvoeding. In ieder geval klonk deze passage in een introductie op het christendom me zo nieuw in de oren dat ik dit citaat in mijn dagboek/notitieschriftje heb geschreven.

Oudere dagboeknotitie

Ik las vanavond een stuk uit de Liezi, prachtig boek, en het was onnavolgbaar. Letterlijk onnavolgbaar. Hier kun je geen samenleving op bouwen. Het is een afwijzing van plichtsbesef, van loyaliteit en van goede daden.
Toen ik gisteren de Chinese klassieke film The Postmen in the Mountains keek, bedacht ik me dat de film meer confucianisme en maoïsme uitstraalde dan daoïsme. Maar nu vraag ik me af: is daoïsme wel verfilmbaar? Wat is er dan nog weer te geven? Een volkomen willekeur en een hoofdpersoon die geen enkele aandacht wil genereren. De camera op niets gevestigd. Fuzziness, vaagheid, desinteresse. Een totaal ontbreken van actie.

Vrije wil

Naar aanleiding van het boek Onze Lieve Vrouwe van de Schemering: misschien moet ik vrije wil anders interpreteren. Niet neurowetenschappelijk, zoals me dat geleerd is, maar als de behoefte iets te willen. De indruk iets te willen en zodoende iets anders niet te willen. Los van of je bewust een keuze hebt gemaakt, een overweging hebt gehad.
En die indruk, die behoefte, die hebben wij. Die bestaat.

Mensen zijn onvolwaardig

Vrienden zijn die mensen die elkaar langdurig tolereren.

Bijbel

Maar weinig boeken zijn zo rijk als de Bijbel en dan met name het Oude Testament. Je zult relatief gemakkelijk drie tekstlagen kunnen ontdekken en daarna rustig alsnog drie tekstlagen daar weer onder. Voor een boek uit die periode een prestatie van grote klasse. Zo veel redactie en toch een redelijk samenhangende, heel sterke tekst.

De Zhuangzi en de Liezi stammen uit dezelfde tijd als het Nieuwe Testament en zijn, in tegenstelling tot het Nieuwe Testament, lange tijd beschikbaar geweest voor allerlei vormen van redactie. Toch hebben deze teksten niet de rijkdom gekregen die het Oude Testament wel heeft. Er is geredigeerd, maar de tekst is niet geslepen. De toon eenzijdiger en de verhalen zijn in vergelijking met de Joodse bijbel eendimensionaler.

Het Nieuwe Testament heeft daarentegen nooit die jaren en jaren van polijsten gehad en het is dan ook literair een stiefkind. Een onwaardig sluitstuk. Publicaties die de literaire kunsten van de Bijbel waarderen, zijn ook altijd vele malen korter over een boek uit het Nieuwe Testament dan over een boek uit het Oude, ongeacht de lengte van de desbetreffende boeken. In het Nieuwe Testament kun je, door de snelle ontwikkeling tot canoniek werk, hooguit twee of drie tekstlagen ontdekken.

Dat neemt overigens mijn stelling niet weg dat een goed schrijver elk boek uit het Nieuwe Testament had kunnen bedenken. Ik lees soms wel eens het argument dat het evangelie waargebeurd moet zijn, omdat het niet bij elkaar te verzinnen valt. Dat is een schromelijke onderschatting van duizenden auteurs. Je hebt andere argumenten nodig om te pleiten voor de historiciteit van de verhalen in het Nieuwe Testament.

Niet meetellen

Het zijn altijd de mensen die geen spoor van zich achterlaten die ik het meest bewonder. Zowel het daoïsme als het christendom raden af om te schitteren en te stralen. Het is het enige juiste, het enige goede om steeds minder aandacht te genereren. Weliswaar in het begin niet leuk om te constateren dat je niet meetelt, maar de realisatie in tweede instantie dat je niet mee hoeft te doen, dat je niet hoeft te conformeren, dat je - wat je ook maar probeert - nooit mee zult tellen, is een geruststelling en een geluk.

Ik wou dat iemand me op jonge leeftijd al had verteld dat ik me de moeite kon besparen om mee te doen met de massa. Vaak slaag ik niet, maar wanneer ik na hard werken slaag blijkt altijd weer dat de massa het helemaal niet leuk heeft. Dat wat hen gelukkig maakt mij juist niet gelukkig maakt. Het is vervelend om raar gevonden te worden en niet te kunnen uitleggen waarom jij niet geïnteresseerd bent in wat anderen zo boeiend vinden, maar een andere keuze is er niet. Toneelspelen dat je precies overeenkomt met de groep leidt helemaal nergens toe.

18 oktober 2011

Geen fijn plaatje

"It seems that we can add, to sausages and laws, churches as a phenomenon that is not pleasant to watch at the manufacturing stage."

- Christopher Hitchens

16 oktober 2011

Stof


Sinds die avond staat deze choreografie in mijn geheugen gegrift. Mooi. Ingenieus.


Helaas, wel slechte beeldkwaliteit.