11 november 2011

Que?

"Langs die weg kan Jezus ook mijn toekomst op een verrassende, nieuwe wijze voor mij openen om met vreugde mijn weg met Hem te vervolgen. Hij kan en wil met het oog op mijn toekomst de pijnlijke angel heel graag uit mijn verleden en mijn stereotype reacties daarop wegnemen. Zalig is het zoals Hij dat bij mij doet. Zalig is het te zien hoe Hij dat bij anderen doet. Je ziet hen zichtbaar veranderen. "Ik hoef mij niet langer schuldig te voelen in Gods nabijheid." "Ik hoef niet meer woedend te zijn op mijn vader, op mijn moeder", hoor ik ze zeggen. Jezus neemt door Zijn sterven vergevend ons verleden voor Zijn rekening en Hij zet een wijde deur naar de toekomst voor ons open: de deur van de hoop."

- Ds. Dick van Keulen. Bron

'Je ziet hen zichtbaar veranderen. "Ik hoef mij niet langer schuldig te voelen in Gods nabijheid." ' Als ik overtuigd raak dat ik zonder pijn of brandschade over hete kolen kan lopen, dan ga ik ook. Duh.

"Jezus neemt door Zijn sterven vergevend ons verleden voor Zijn rekening." In een lineair verlopende tijd gaat dat niet kunnen. Dan zou hij met het verstrijken van de tijd en het toenemen van zonden waar wij in vrije wil voor kiezen in het verleden meer en meer moeten lijden.

Wat wil ik hiermee zeggen? Niet eens zo zeer dat het niet klopt. Deze tekst van Ds. van Keulen is  opbeurend bedoeld. Als geestelijk voedsel. Maar waarom is het juist dit dat deze groep mensen troost? Het klinkt niet alleen niet logisch, het klinkt ook niet fijn. Het klinkt niet. Terwijl Van Keulen geen kleine jongen is. Een goede vriend van mij noemde hem als inspirerend persoon. Om die reden heb ik gegoogled wie deze dominee dan is en stuitte ik op onder andere deze tekst. Nu moest ik dit dan ook even mijn lever af hebben.

7 november 2011

Vinger op de zere plek

"Ik signaleer in deze eindbalans evenwel ook een verlies. Het was een tamelijk coherent gedachtegoed, dat de bron vormde van een emancipatie op diverse terreinen. In het geloof waren bovendien rijk en arm met elkaar verbonden. Niet dat de kerken zich soms meer aan de rijken gelegen lieten dan goed voor hen was en goed voor die kerk. Maar er waren in het geheel van het christendom tekens ook sociaal bewogen predikanten of priesterarbeiders, wier optreden en uitspraken een contrapunt vormden. De kerk was een verbindende schakel tussen diverse delen van de maatschappij. Ze schiep cohesie en had – om in de termen van vandaag te spreken – een verhaal."

- Uit de Bart Tromplezing 2011 van Jan Bank over secularisatie. Dit vind ik een mooie passage omdat het precies dat omschrijft wat ook in mijn ogen een verlies is nu het christendom gereduceerd raakt in de Nederlandse samenleving. Maar dit is één van de weinige verliezen die ik tel.

American Taoist

My first visit to a taoist temple. Toen ik de titel van deze blogpost van American Taoist las, was mijn interesse meteen gewekt. Over het algemeen vind ik zijn blog van weinig niveau. Ook deze post zegt niets bijzonders, maar wel iets herkenbaars.
Toen ik in New York was vorig jaar, had ik van tevoren al uitgestippeld waar in Chinatown ik moest zijn om een daoïstische tempel te bezichtigen. Ik zeg al bewust niet 'bezoeken'. Het is me bekend dat ik een buitenstaander ben. Uiteindelijk ben ik niet in Manhattan's Chinatown geweest, maar in dat van Flushing, een dankzij migratie nog veel groter Chinatown. Onvoorbereid, heb ik daar geen daoïstische tempel kunnen vinden. Wel heel erg veel migrantenkerken. Chinese christelijke gemeenten. Met dezelfde wervende teksten als alle Amerikaanse kerken.
Dat er zoveel christendom in Chinatown was verontrustte me. Niet omdat ik het als verkeerd zou beschouwen, maar omdat het klaarblijkelijk als een bron van antwoorden wordt gezien die de traditionele Chinese filosofieën niet zijn. Komt dit omdat die traditionele filosofieën niet meer zo fanatiek onderhouden worden? Wat missen mensen met een Chinese achtergrond in hun eigen tradities?

Uiteindelijk, na het lezen van bovengenoemde blogpost van American Taoist, was ik het wel met hem eens, maar moest ik toegeven dat het me eigenlijk niet genoeg is. Bestuderen doe je met gekózen distantie.

5 november 2011

Shauna Mullin

Over het algemeen worden Ierse liederen door ijle stemmetjes gezongen. Ik houd er niet van. Shauna Mullin is een verademing. Ik heb haar live kunnen zien optreden in De Doelen en ben sindsdien verliefd op haar stem. Toen ik haar naderhand een compliment maakte, bedankte ze verlegen. Dan ben je dus ook nog eens een bescheiden lieverd.

Reacties

Aangezien ik thuis aan het niet voor schrijvers ontworpen Apple-instrumentarium gebonden ben, wekte de inrichting van het reactieformulier een lichte irritatie. Dat merkte ik tot voor kort niet op, want toen reageerden er maar weinig lezers. De nu aangebroken tijd is een moment van ontwikkeling voor me!
Ik heb het reactieformulier aangepast naar een vorm die voor mij in ieder geval makkelijker werkt, maar ik verneem het graag als er iets in de opmaak hier het de lezer lastig maakt.

Een eventueel forumachtige inrichting houd ik in gedachten. Dat wil ik niet groot gaan aanpakken, want naar mijn bescheiden mening is het forumtijdperk over en het is een treurig beeld een forum te doorscrollen waar ongeveer drie reacties van een jaar oud op staan. Vandaar mijn terughoudendheid.