Ik las vanavond een stuk uit de Liezi, prachtig boek, en het was onnavolgbaar. Letterlijk onnavolgbaar. Hier kun je geen samenleving op bouwen. Het is een afwijzing van plichtsbesef, van loyaliteit en van goede daden.
Toen ik gisteren de Chinese klassieke film The Postmen in the Mountains keek, bedacht ik me dat de film meer confucianisme en maoïsme uitstraalde dan daoïsme. Maar nu vraag ik me af: is daoïsme wel verfilmbaar? Wat is er dan nog weer te geven? Een volkomen willekeur en een hoofdpersoon die geen enkele aandacht wil genereren. De camera op niets gevestigd. Fuzziness, vaagheid, desinteresse. Een totaal ontbreken van actie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten