In datzelfde interview: "Je kunt je heel erg vasthouden aan de kade of het helemaal loslaten"
En eens op televisie gehoord: "Ik ben heel erg van de inrichting."
Of: "Ik zet mij heel erg in voor..."
Zonder dat ik Paulien Cornelisse wil uithangen: de toevoeging 'heel erg' is in deze zinnen onnodig. Je kunt in de eerste zin nog het werkwoord vastklampen gebruiken in plaats van vasthouden, om die nadruk toe te voegen, maar 'heel erg' is zulke verbale armoede.
Ik vraag me bij dat soort superlatieven altijd af wat men dan genoodzaakt is te zeggen wanneer er echt een overtreffende trap gebruikt moet worden. Ik heb zo'n collega gehad die alledaagse zaken 'een ramp' noemde. Uiteindelijk heb ik hem gevraagd wat hij dan zegt als er werkelijk een ramp plaatsvindt. Welk woord er dan pas wat hem betreft van toepassing is. Hij vond het begrijpelijkerwijs geen interessante vraag.
Net zo goed verbaast het me bij Amerikaanse televisieprogramma's hoe veel er omhelsd wordt. Vooral make overs zijn goed voor een omhelzing van presentator, stylist, visagist, kapper, tandenbleker en weet ik al niet wat. Wat gaan die dames en heren dan doen als ze echt om iemand geven? En wat zien we over tien jaar op televisie bij dat soort programma's bij pure blijdschap, zodra de omhelzing gemeengoed is geworden? Een zoen op de mond? Kneepjes in de wangen? Het aanbod van een niertransplantatie? Ik ben heel erg benieuwd en kan heel erg bijna niet wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten