13 juni 2009

Postmoderne metafysica in een notendop

Voor MetalPig ;-)

"Het is een eenvoudig procédé en het werkt altijd. Het werkt voortreffelijk met groen en blauw, maar ook met vreugde en verdriet, met man en vrouw en zelfs met leven en dood. Je begint met een duidelijk en onloochenbaar verschil tussen beide termen: het ene is nu eenmaal het andere niet. Blauw en groen zien er geheel verschillend uit. Vreugde is het tegendeel van verdriet. Man en vrouw zijn 'de eeuwig strijdende geslachten'. En de dood is van het leven het onherroepelijke einde. Vervolgens vestig je de aandacht op de dubieuze randverschijnselen. De kleur turkoois, vreugdetranen, de hermafrodiet of transseksueel en de doodse levenswijze van zombies en bizarre eencelligen. Je redeneert een beetje: waar begint het ene en houdt het andere op, wat maakt iets tot wat het is en niet tot iets anders, waarin ligt het wezen van de dingen? In minder dan geen tijd kun je op die manier aantonen dat er hoegenaamd geen verschil tussen de tegengestelden bestaat en dat zelfs de meest evidente onderscheidingen op niets zijn gebaseerd. Het toppunt van verwarring is bereikt; het verschil is, zoals sommigen zouden zeggen, 'gedeconstrueerd'."

Patricia de Martelare (requiscat in pace) in "Verrassingen".

1 opmerking:

Ivon zei

Ik weet niet of ik moet lachen (leuk dat je aan me gedacht hebt) of huilen (weet PdM echt het verschil tussen blauw en groen niet?).
Ik denk dat ik maar iets ertussenin ga doen. Koffie drinken bijvoorbeeld. :-)

Overigens zou ik zeggen dat de 'tussenvormen' een duidelijke scheiding vormen tussen de tegengestelden.