Roshi Hogan

Eerder op Twitter gaf ik hoog op van the rambling taoist. Het is een weblog van een Amerikaanse taoïst met vele tientallen verwijzingen naar andere sites over het taoïsme. Een sympathieke blogger, met een enorme productie, maar na een week of twee via rss volgen, was ik een beetje moe geworden van hem. Mijns inziens probeert the rambling taoist de teksten sec te lezen. Hij formuleert de letterlijke tekst nog net in eigen bewoordingen een tweede maal, maar vraagt zich niet af of er nog een betekenis achter de woordelijke betekenis kan liggen. Zou ik een blogroll hebben, dan kwam the rambling taoist er niet op.

Koenraad Elst heeft het geweldige boek De Donkere Zijde van het Boeddhisme geschreven en ik zal er hier nog een boekbespreking over maken. In dit boek noemt hij ook kort het taoïsme en hoe westerse adepten van het taoïsme die levensbeschouwing anti-intellectualistisch benaderen. Geheel volgens de wetten en regels van de new age. Hier kom ik apart nog eens op terug. Ik denk inderdaad dat een westerse achtergrond een belemmering is bij het begrijpen van het taoïsme en ik wil graag benadrukken dat ik mijn uiterste best wil doen het taoïsme zo onbevooroordeeld mogelijk te benaderen. Het idee van een eigen, of westerse, versie van het taoïsme staat me tegen. Ook al is het taoïsme niet allergisch voor pluriformiteit.

Eén van de aanraders van the rambling taoist, Roshi Hogan, is voor zover ik kan beoordelen ook een Amerikaan. Volgens mij is het een stilistisch trucje van hem om geen lidwoorden te gebruiken in zijn teksten en zo een Aziatische toon te imiteren. Zijn teksten neem ik dus met een korreltje zout, maar dat neemt niet weg dat ik zijn humor waardeer. Had ik hier een blogroll, dan zou ik Roshi Hogan daar wel op zetten. Een voorbeeld:

The student said what does enlightenment mean?” Master Li replied, “Nothing to the bird singing in the tree.”

http://roshihogan.blogspot.com/2010/11/koan-study-bird-singing.html
Verlichting is een doel en doelen zijn een verspilling van tijd.