29 maart 2011

Het aannemen van ideeën leidt niet tot verinnerlijking daarvan

"De ideeënwereld van het boeddhisme is voor ontkerstende westerlingen zeker aantrekkelijk omdat het een religie is zonder God en zonder zonde, zonder lichaamsverachtig, zonder hemel en hel. Het zenboeddhisme is een heel praktische en aardse vorm van religie, volledig gericht op het handelen, modern door zijn rationaliteit, aansprekend door zijn nadruk op beheerste spontaneïteit. Maar de praktijk van het boeddhisme kennen wij niet en die zal hier ook nooit wortel schieten. Het zijn dus ideeën die kunnen inspireren."
- Oek de Jong

Je kunt in plaats van boeddhisme in deze tekst ook daoïsme lezen. De Jong heeft gelijk. Zie enkel maar de Boeddhistische Unie Nederland. Een vriendenkring die uitgroeide tot een politiek bolwerk. Waar mensen werden weggeduwd of de hemel in geprezen. Waar personen zich voordoen als goeroe maar niet verder kunnen komen dan imitatie van Aziaten en het lezen van boeken over boeddhisme. Ik ben sceptisch.

1 opmerking:

Qaboos zei

Eigenlijk is de titel slecht gekozen. In een eerdere post schreef ik dat het veel lezen van daoïstische stellingen ertoe leidde dat ik die redenaties in de praktijk toepastte, herhaalde.

Elke religie heeft een eigen geschiedenis en cultuur. Als je van buiten die geschiedenis en cultuur komt en naar binnen wil stappen terwijl die cultuur je niet omgeeft, dan blijf je aan de zijlijn staan.

Nederlanders die boeddhist worden missen de omgeving. Nederlanders die daoïst worden, in welke betekenis dan ook, missen de omgeving.