De eerste reden dat ik The God Delusion wilde lezen was omdat ik verwachtte dat het ernstig zou schelden op religie. Ik ben gewend dat een sarcastische reactie, tot het denigrerende toe, er in ieder geval voor zorgt dat het onderwerp nuchter benaderd wordt. In werkelijkheid gaat het natuurlijk verder dan nuchterheid. Het is directe afwijzing zonder tweede kans. Mijn wederhelft heeft me gewaarschuwd dat mijn sarcasme was gaan klinken als een constante stroom van klachten over alles wat ik las, op tv zag of meemaakte in dagelijkse situaties.
Het is waar en ik ben mijn gedrag gedegen gaan bijsturen.
Overigens scheldt The God Delusion niet op religie, in de zin van ongefundeerd gefulmineer. Het is in veel gevallen heel terechte kritiek. Ik kom er nog op terug, maar als lokker voor mijn volgend bericht over dit onderwerp: ik ben het met een groot deel van het boek nog eens ook.
Met het resterende grote deel dan ook weer niet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten