"Cohen is het antwoord op de huidige tijd", zei mijn collega, sociaal-democraat met hart en ziel. "Hij eist respect in deze tijd van Geen Stijl". Het was de zoveelste keer in korte tijd dat ik iemand hoorde spuwen op Geen Stijl. Nee, ik ben ook geen vaste lezer, maar ik kom er van tijd tot tijd en vermaak me prima met Geen Stijl. Ik ken wel mensen die dagelijks Geen Stijl lezen en dat zijn zeker geen achterbuurttypes. Je zou ze niet herkennen op straat. Waarom wordt Geen Stijl gezien als schoolvoorbeeld van hoe slecht het nu gaat met het wederzijds respect? Iets dat de redactie zelf volgens mij ook graag aanmoedigt.
Er zijn twee grote klachten over Geen Stijl:
- Dat alles afgezeken wordt. Niets is goed of het deugt niet. Geen Stijl is nergens wel positief over. Heeft geen moraal.
Maar als het aankomt op het identificeren van criminelen, het veroordelen van strafbare daden, het ophemelen van Bep van Klaveren/Lee Towers/militairen/leuke blonde, liefst naakte, dingen, dan zie ik wel moraal of is er positiviteit. Misschien niet voldoende, vaak met het risico dat de privacy van mensen aan gort gaat, maar je vroeg om elk klein deeltje moraal dan ook, niet om hoog-ethisch gedrag.
- De reaguurders (gare naam trouwens) zeiken anoniem alles af, liefst ook op websites van anderen.
Ja, daar is Geen Stijl een onuitputtelijke bron van. Je krijgt meer gekken op je site dankzij Geen Stijl dan gewoon omdat je tekst zuigt. Maar tegen alle gekken zijn er de gangbare middelen om hen het posten op je site onmogelijk te maken. Daarbij zeggen veel reaguurders op Geen Stijl geregeld wat nuttigs. Ik lees altijd de reacties onder een post. Die zijn vaak nog leuker dan de post zelf.
Want Geen Stijl is niet serieus. Ik bedoel, wel serieus in de verontwaardiging (vaak) en in het activisme wat er toch echt is bij Geen Stijl, maar niet in woordkeuze. Wie niet ziet dat het spottend is, heeft ernstig autisme. En wie niet tegen de het-is-net-een-graadje-erger spot kan, heeft gewoon een ander gevoel voor humor. Vaak een wat kinderlijker, onschuldiger gevoel van humor. In ieder geval is dat het geval bij mijn sociaal-democratische collega. Het komt weliswaar veel voor dat Geen Stijl verontwaardigd is om niks. Dat ze Hanneke Groenteman betichten van het doodwensen van Berlusconi terwijl de link die Geen Stijl erbij zet een tekst van Groenteman geeft waar ze zoiets niet zegt. Geen Stijl schiet graag uit de bocht. Wie het weet, ziet het en haalt z'n schouders erover op. Heel Geen Stijl is bedoeld met een korreltje zout.
Geen Stijl is bewust kwetsend en dat vinden veel mensen onnodig. Het is de sinds jaren spelende discussie of je alles mag zeggen of dat je op de gevoelens moet letten van je medemensen. Die discussie is door veel welbespraaktere mensen gevoerd, ik doe 'm hier niet. Ik ken het alleen in het klein en dat zet ik hier wel neer.
Want ik zat zo eens op een forum...En we hadden het over godsdienst...En waar het godsdienst aangaat is iets al snel kwetsend. Veel verder dan: "als je zo tegen me praat, ben ik klaar met deze discussie" ben ik nooit gegaan op het forum. En ja, het klinkt heel moederlijk hè, die opmerking. Ik kan je vertellen dat hij daarom ook goed werkt. Vooral jongens die net onder moeders vleugels vandaan komen, kunnen nog niet goed tegen die opmerking. Maar frappanter was dat ik ook vaak niet verder hoefde dan die melding, want mensen in mijn omgeving schoten in de verdediging. Op de bres voor mijn religieuze gevoeligheden. Blindelings, want zij wisten ook niet precies hoe zeer mijn ziel nu was vertrapt. Uit aangeleerd en gepraktiseerd respect. Geweldige mensen vind je op internet.
Dan is er altijd nog de categorie mensen die na allemans kritiek geen verbetering toont. Dat komt dan omdat ze niet deelnemen aan de discussie om van anderen iets te lezen, maar omdat het ze om hun eigen schrijfkunsten alleen is te doen. En daar hebben sommigen ook hun goed recht toe, want echt komisch neergezet is lomp afzeiken echt heel leuk om te lezen. De net over de rand-humor waar je even extra lucht door uitblaast om je verontwaardiging te ventileren. Ik heb lompe reacties gehad waar ik alleen maar om kon lachen. Niet omdat het zo triest was, maar omdat het zo goed lomp geschreven was dat het sterk was. Ik weet dat allemaal niet zo helder hoor, of je alles mag zeggen, mag kwetsen of maar beter in kunt calculeren dat iemands gevoelens meer waard zijn dan je grief kwijtraken. Wat ik wel weet is dat veel afzeikposts vaak gewoon zo hard zijn dat ik het leuk vind, zelfs als het gaat over dingen die ik heilig vind. Het is typisch dat we harde, smakeloze grappen, al is het met plaatsvervangende schaamte, juist zo ontzettend leuk vinden.
Er zijn eenvoudige zielen die de dubbele bodem niet doorhebben. Andere eenvoudige zielen dan mijn collega, bedoel ik. Eenvoudige zielen die de taal en de houding imiteren omdat het ze gewoon is geworden dat ze zo met anderen om kunnen gaan. Die zielen tref je niet alleen met voeding van Geen Stijl, maar ook met voeding vanuit een kerkgenootschap, om maar even een mij zeer bekend voorbeeld te noemen. Ik bedoel, je hoort ook de lompste praat van evangelische christenen, geïndoctrineerd door een ander medium van bevolkingsgroep-kwetsende onzin. Wie dus beweert dat Geen Stijl een medium is waar we beter zonder kunnen, zou pas echt goed handelen als hij ook die afschuwelijke kerkgenootschappen sloot, of dommige politieke lobbygroepen of noem maar nog zo eens wat. Eenvoudige zielen kunnen nog op vele plaatsen meer gevoed worden met kwetsende bullshit. Moeten we eenvoudige zielen tegen alles beschermen of ze zelf laten ervaren welk effect hun geadopteerde gedrag heeft?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten