11 augustus 2009

Barbies

Brazilië heeft een grotere televisie-industrie dan Portugal. De meeste soapseries die je op de Portugese televisie ziet, zijn Braziliaans. Dat kun je overigens ook horen. Braziliaans Portugees is melodieuzer en zachter dan het Portugees in Portugal, dat meer op een slavische taal lijkt. In 2004 waren we in Brazilië en daar viel me op wat me nu weer opviel in Portugal: de barbie-vrouwen. Ik neem aan dat de barbie-vrouwen in Portugal als kopieën van de Braziliaanse barbie-vrouwen zijn ontstaan dankzij de Braziliaanse telenovela's op tv.
Maar misschien is het oorspronkelijk een heel Zuideuropees verschijnsel, want in Italië schijnen ook veel barbievrouwen te zijn. Daar ben ik alleen nog niet geweest.
Het meest tot de verbeelding sprekende voorbeeld van de barbie-vrouw zag ik destijds op de Braziliaanse televisie in een soort Service Salon. Een vrouwelijke arts was iets aan het uitleggen over een vrouwenkwaal (het geluid stond niet aan, dus ik heb geen idee wat nu de kwaal was). Ze was geblondeerd, gebruind, gecaket en had lange rode nagels. Nu was ze niet de eerste barbie-vrouw die ik zag in Brazilië, bij lange na niet. Alle vrouwen die geld hadden om te eten, zagen er uit als Barbies: strakke konten, gestraight haar, altijd make-up en bijna altijd aan het sporten. Ik vond de arts alleen nog opvallender omdat ze precies tegengesteld was aan hoe wij in Nederland een arts willen zien. Een Nederlandse dokter wordt met lange rode nagels juist minder serieus genomen.
Mijn eigen theorie is dat als het in Brazilië van grote waarde is om er als vrouw bevallig uit te zien, het wel een maatschappij moet zijn die gericht is op het blikveld van de gemiddele heteroman. Cultuurrelativerend zou je kunnen zeggen dat een land waar het lichaam hoger wordt gewaardeerd dan de geest niet noodzakelijk slechter is dan een land waar het precies andersom is. Maar een voordeel van het hoger waarderen van de geest dan het lichaam is wel dat knappe koppen worden gestimuleerd en zodoende te prijzen slimme oplossingen bedenken.

Het christendom - daar is de link met een immer terugkerend thema - is vrij snel na ontstaan onder invloed van de Platoonse filosofie overtuigd geraakt van de overheersing van de geest over het lichaam. Beruchte voorbeelden zijn o.a. de zelfkastijding, de onthouding en in de vroegere variant de vasten. Augustinus heeft heel wat passages besteed aan de inferioriteit van het lichaam. Het is daarom des te verbazender dat in de typisch katholieke landen dat ethos nauwelijks meer wordt aangehangen, In ieder geval niet publiekelijk. De fysieke aantrekkingskracht is sterker dan de oude ideologie. Ook al heeft de ideologie zo zijn voordelen.
Ik kon er niks aan doen, ik vond het moeite om niks van de Barbies. Zowel in Brazilië als in Portugal. Nog afgezien van mijn adoratie van de geest ben ik ook nog eens opgevoed door Disney en volgens Walt zijn mensen die je waarderen om je uiterlijk uiteindelijk de mensen die je een wedgie geven op je prom.

2 opmerkingen:

Marjon zei

In Italiland is het toch zo dat de ongetrouwde en ongeworpen vrouwen Barbies zijn? Zodra er een paar koters uitgeperst zijn, schijnen het big mama's te worden, die worden gewaardeerd voor hun kookkunst. Geest doet er ueberhaupt niet toe...

Overigens ben ik bang dat wij er ook steeds meer naartoe gaan dat uiterlijk alles is. Kijk naar wat er tegenwoordig in de hitparade staat, tegenover wat er 20+ jaar geleden in de hitparade staat. Of wat er op tv aan het "acteren" is. Allemaal Barbies en Kens en soms kunnen ze inderdaad wel een beetje zingen, maar die dikke intelligente lelijkerd met de geweldige stem, komt echt nooit verder dan de eerste 2 weken aandacht door verbazing.

Marjon zei

Ow en fucking Disney en andere feelgood films; dat jij als nerd ooit wraak gaat nemen om die populaire kids die je een wedgie gaven op je prom? Dikke vette bullshit. Jij zult je altijd die wedgie blijven herinneren en zij weten niet eens meer wie jij bent. En helaas is de kans ook behoorlijk groot dat zij (maatschappelijk getolereerd) succesvoller zullen zijn dan jij. Jij, als wedgie-ontvanger, leert gewoon leven met al dat gedoe van vroeger en je vrienden waarderen. Grote kans ook dat al je vrienden vroeger ook nooit die populaire tiepjes waren.

Nerds zullen nooit jocks worden. En omgekeerd ook niet. En ook nooit vrienden. Behalve in de feelgoodmovies.