In dit artikel schrijf ik dat "Kristofer Schipper, woonachtig in China en taoïstisch meester, bezweert in Tao, de Levende Religie van China, dat er geen historische taoïstische tempel meer te vinden is in China." Inmiddels weet ik dat dit niet klopt. De Levende Religie van China staat op mijn lijstje van herlezing, want heb ik hem nu verkeerd begrepen of beweert Schipper iets dat niet klopt? In ieder geval zijn er zeker nog historische tempels te vinden in China. Bijvoorbeeld het prachtige tempelcomplex Wu Dang. Ook worden, onder andere in Beijing zelf, gewoon taoïstische vieringen gehouden. Het taoïsme is met vuur en geweld bestreden, zowel tijdens de Culturele Revolutie als eerder, maar het heeft de religie niet doen bezwijken.
Nu ik toch bezig ben, nog een tweetal correcties. Zhuang Zi zet in zijn boek de wijsgeer Confucius regelmatig voor schut. Ik kreeg daardoor de indruk dat daoïsme en confucianisme concurrende filosofische systemen waren. Aangezien latere keizers het hiërarchische confucianisme beschermden en het anarchistische daoïsme bestreden, leek mij een ernstig verschil in opvatting niet denkbeeldig.
Het belletje had al mogen rinkelen bij die passages in de Zhuangzi waar Zhuang zi zijn goede vriend Hui Zi net zo hard aanvalt als hij dat doet bij Confucius. Dit is een vorm van discussie, geen hatelijkheden. Confucius spreekt in zijn eigen teksten, De Analecten, ook over de Tao. Ook hij is een adept. Dat is niet heel verwonderlijk. Tao was een algemeen geldend begrip in die tijd. Confucius was een daoïst. Maar daar moet bij aangemerkt worden dat niemand in die dagen zichzelf zo noemde. Ook Zhuang Zi niet. Er was geen leerstellige tegenhanger. Iedereen was overtuigd van Tao, maar een wijsgerige stroming als zodanig bestond nog niet. Confucius is niet in tegenspraak met het daoïsme. Hij is er onderdeel van.
Koenraad Elst refereert dan ook steeds aan 'de Chinese volksuitingen die bekend staan onder de naam daoïsme'. En zo kom ik bij het derde en laatste punt dat ik hier recht wilde zetten. Zoals hindoeïsme een door de moslims in India bedachte term is om alle inheemse religies mee aan te duiden, of die religies nu met elkaar verwant waren of niet, zo is daoïsme net zo'n term voor alle volksreligies uit China. Maar in tegenstelling tot het hindoeïsme heeft het daoïsme wel een grote gemene deler: Tao.
Overigens ben ik in Amerikaanse publicaties over het onderwerp wel consequent onderscheid tegengekomen tussen confucianisme en daoïsme. Ik acht de uitleg van Elst heel aannemelijk, maar zo te merken is die niet algeheel erkend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten