Hekeloogsten

Gerard Spong heeft eerder dit jaar een aanklacht ingediend tegen Geert Wilders wegens haatzaaien. Haatzaaien betekent dat Wilders allerlei nieuwe varianten van haat de wereld inslingert. Aan de andere kant wordt misprijzend beweerd dat Geert Wilders zegt wat de mensen denken. Dat hij een populist is. Een populist is iemand die wil scoren door te zeggen en uit te voeren wat het gros van het volk wil. Een volksvertegenwoordiger pur sang, dus eigenlijk. Wilders doet in dat geval waar al die volksvertegenwoordigers voor worden betaald en daar wordt merkwaardig genoeg op neer gekeken.

Geert Wilders zaait dus niet wat daarvoor nog onbekend was. Wilders oogst wat aan onbehagen bij een aanzienlijk deel (de peilingen serieus genomen) van de bevolking leeft. Wilders oogst haat. Of misschien niet in alle gevallen haat, maar eerder hekel. Dat is op zich geen verrassing. We kunnen zo een aantal beroemde gevallen van haatuitbarstingen noemen waar eerst jarenlang die haat welig getierd heeft onder de bevolking, alvorens de haat werd geoogst en opgediend. Zowel voor de genocide in Rwanda als de endlösung door het Derde Rijk was de haat al decennia oud. Antisemitisme is al eeuwen oud, maar in de 19e eeuw werd het salonfähig om de Joden van allerlei zaken te verdenken en op hen neer te kijken. De haat van de Hutu's was al volwassen in de jaren 1960, toen de Belgische kolonisatoren vertrokken en de Tutsi minderheid tot gezagdragende elite over de Hutu's maakten.

Het is voor het voeden van de haat belangrijk dat de gehaten een minderheid zijn die verondersteld worden privileges te genieten. Daarnaast is het van zeer groot belang dat in de praktijk ook werkelijk misstappen worden begaan door de minderheid. Joodse bankiers die falen, Tutsi's die hoogstwaarschijnlijk hun macht hebben misbruikt. Ik moet bij dit laatste voorbeeld wel hoogstwaarschijnlijk zeggen, want het is niet algemeen bekend dat de Tutsi's hun macht hebben misbruikt. Wel is het zeer voor de hand liggend als je kijkt naar alle heersers in Afrika.

De minderheid waar Wilders haat en hekel over oogst, is de Nederlandse moslimminderheid. Er wordt verondersteld dat ze privileges hebben. Dat ze anders worden behandeld dan andere Nederlanders. Genoegzaam bekend is het dat er in de praktijk misstappen worden begaan door mensen die tot de moslims gerekend worden.

Maar een groot verschil tussen de eerder genoemde voorbeelden en de huidige situatie, en de reden waarom ik het woord hekel eerder wil gebruiken dan haat, is dat er nu niet wordt aangedrongen op het verdwijnen van de moslims. Moslims die een strafblad hebben, daarvan wordt beweerd dat ze 'teruggestuurd' moeten worden. Van alle andere moslims wordt eigenlijk alleen geëist dat ze hun religieuze praxis enkel en alleen uitvoeren in hun eigen huis. De geoogste hekel is de hekel aan het in aanraking komen met religieuze uitzonderlijkheden in de openbare ruimte.

Dat is niet typisch tegen de moslims. Ook de christenen in Nederland horen geregeld dat geloof prima is, maar dan wel achter de voordeur. En dat verzoek is nog niet eens zo zuiver gesteld als het hier nu staat. Met kerkgang, voedingsrestricties of religieuze muziek heeft de meerderheid geen moeite. Er zijn problemen met religieuze omgangsvormen, zoals de protocollaire verschillen tussen mannen en vrouwen, het condoomstandpunt van het Vaticaan, de bekeringsdrift van evangelische christenen en het luidkeels verkondigen van de Hare Krishna-groepen (die, voor velen onbekend, een christelijk-geïnspireerde, typisch westerse, hindoeïstische sekte zijn).

Het is opvallend met hoeveel belangstelling en hoffelijkheid er altijd rekening wordt gehouden met religieuze mensen en hoe vaak er niet geïnteresseerd gevraagd wordt uitleg te geven over je godsdienstige standpunten. Eigenlijk hoeft het niet achter de voordeur, eigenlijk weten die hekelhebbende Nederlanders niet goed wat ze nu eigenlijk willen. Misschien zelfs weten ze dat je ook voor de voordeur religieus bent. Niet dat het vereist is dat er altijd rekening wordt gehouden met religie. Mensen doen dat ongevraagd.

Haatzaaien of haatoogsten, volgens mij is het hekeloogsten. Een hekel die heel eenzijdig gericht is en inconsequent. Een onderbuikgevoel dat eigenlijk heel mild is, dat in het belachelijke wordt getrokken dankzij Wilders en waar Nederland zich eigenlijk niet voor hoeft te schamen.