Iets waar ik maar niet aan kan wennen is pluk- en mixgeloof. Wie een leer aanhangt, conformeert zich. Volledig. Dat is altijd mijn idee geweest. Je past je aan, omdat je dat ideaal hebt aangenomen. Mensen die zeggen een geloof aan te hangen, maar dat of dat punt ervan naast zich neerleggen, hebben het niet goed begrepen. Je koos voor het volledige pakket. Zo dacht ik. Dat komt voort uit mijn persoonlijke instelling. Ik heb conformeren om in een hokje te passen tot een levensdoel gemaakt. Daarin sta ik overigens bij lange na niet alleen. Ja, bij het gros van de mensen kom ik die motivatie tegen. 'Als ik zelf maar het hokje kies en me aanpas, kan niemand me in een ander, ongewenst hokje stoppen'. Ik pas me aan tot en met gedrag dat me ongelukkig maakt.
Het blijkt niet te hoeven. Zo lijkt het. Pluk-en-mix voert de boventoon. Je mag dat westers allegaartje nog steeds boeddhisme noemen, bijvoorbeeld. Aangezien het merendeel van de westerse boeddhisten plukt en mixt. Er is hier in het westen geen oosters (echt) boeddhisme, behalve bij oosterse migranten. Je kunt als westerling dat oosters boeddhisme niet hier krijgen, wanneer je niet daarin bent opgegroeid.
Het is vaste prik dat iemand binnen een religie bij tijd en wijle 'ad fontes' roept en dat we niet meer zuiver zoals het bedoeld is bezig zijn. Diegenen starten dan een nieuwe stroming. Zo gloedje nieuw dat die loot nog meer afwijkt van de stam. Eenieder die terug naar de basis wil, verwijdert zich er verder vandaan. Mijn kritiek op het boeddhistisch aftreksel hier in het westen is de mening van een buitenstaander die slechts af en toe een blik op de situatie werpt.
Wie weet herroep ik ook nog eens mijn kritiek op nepkatholiek Yvon Jaspers, maar daarvoor zou ik haar toch eerst willen betrappen op een greintje integriteit. Houd dit blog in de gaten als je dat mee wilt maken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten