Zelfwaardering

http://www.telegraaf.nl/binnenland/5477856/__Meisjes_laten_zich_aftuigen__.html

I know, Telegraaf. Maar het is gelukkig geen Volkskrant. Ik verdenk de Telegraaf er graag van dat zij, dankzij hun lezerspubliek, een veel bredere kijk op de Nederlandse samenleving biedt dan enige andere krant in Nederland. En dan zal het foute imago je als krant toch aan je reet roesten. Het leidt er dan weliswaar niet toe dat ik een abonnement neem. Ik irriteer me mateloos aan het formaat van de traditionele Nederlandse kranten. Je moet bij het omvouwen altijd de volledige spanwijdte van je armen gebruiken en daarbij faalt de Telegraaf wat mij betreft door artikelen op te splitsen over meerdere pagina's. Nee, ik wil niet hoeven verder bladeren. Ik wil één voor één de artikelen lezen en dan verderslaan.

Via uitleg van, en sightseeing dankzij een vriendin die geboren en getogen is in Den Helder, heb ik kunnen kennismaken met de stad en er is geen plaats in Nederland waar meer gefaald is met zó veel potentie. Om Den Helder heen ligt niets dan natuur en kleine dorpjes. Den Helder is bestempeld met een regiofunctie en een toeristische bestemming die de stad niet kan bieden omdat het aanzicht verminkt en het aanbod onderdrukt is. Het centrum is lelijk. De middenstand is gedecimeerd tot die winkels die je in een dorp tegenkomt. De standaard ketens, aangevuld met shoarmaboeren en pizzeria's. Er is niets dat Den Helder boven dorpen uit doet springen.
Ze hebben bos en strand en de route naar toeristentrekpleister Texel, maar Den Helder staat niet om vakantievieren bekend. Er zijn bedrijfjes, maar geen bijzonder grote bedrijven. Er zijn voor de streekfunctie faciliteiten als een ziekenhuis, maar de enige echt grote werkgever is de marine. Een stad die functioneert op de ambtenarij is geestelijk dood. Kijk maar naar Den Haag, waar je ook nog steeds niet fatsoenlijk uit kunt gaan.

Niet sympathiek, maar ik denk dat met uitzondering van een stel die hards, de elite al uit Den Helder is weggetrokken. Volgens die vriendin woont de ambtenarij van Den Helder, de plannenmakers dan in ieder geval, zelf ook niet in Den Helder. Het steekt hen dan ook niet persoonlijk dat het centrum geen zier sfeer heeft. Door en om verschillende woonwijken rijdend, moet ik eerlijk toegeven dat ik verpaupering zag. In zo'n omgeving leef je niet met de meeste voordelen aan je zijde. Het verbaasde me dan ook niet dat de genoemde meiden in Den Helder een verknipt beeld van zichzelf hebben. Eerder daar dan in Goes of Tiel. In Delfzijl is het net zo erg, maar daar hebben ze waarschijnlijk niet voldoende Antilliaanse hufters om de meiden te terroriseren. Hoe het komt dat zoveel Antilliaanse jongens juist in Den Helder terecht zijn gekomen is me volkomen onduidelijk. De rest van Nederland heeft de stad al de rug toegekeerd, waarom zij niet?

Dat de ouders niet tot de meiden door kan dringen is dankzij de puberteit iets van alle tijden, maar er kan je tegenwoordig als jongere wel meer overkomen dan pakweg dertig jaar geleden. Wie destijds als jongere aan cocaïne of een wapen wist te komen, moest stinkend rijk zijn of via papa al de contacten hebben . Tegenwoordig is dat zo moeilijk niet meer. Omgangsvormen en etiquette zijn ook veranderd. Ik zag vanavond nog dit plaatje dat het mooi illustreert. Je moet moeite doen wil je tegenwoordig nog weggezet worden als een ranzige tante. Alle vrouwen zijn hoeren, dus rondlopen met een ijsmuts wegens een kort rokje is niet meer over the edge.

Tienermeiden zijn onzeker en behaagziek. Antilliaanse jongens zijn tot op het bot verwend en gewend bediend te worden (ja ja, allebei de keren gegeneraliseerd). Je kunt als ouders roepen dat ze beter verdiend, maar je bent al te laat. Je had eigenlijk al vóór moeten leven en tijdens lagere schooljaren moeten aanleren dat jongens nog net goed genoeg zijn om voor haar te kruipen en dat ze niemand anders dan zichzelf nodig heeft om alles uit het leven te halen wat er in zit.

Afgelopen december was mijn favoriete programma op BBC3 World's Strictest Parents: "Unruly British teenagers are sent to live with strict families in five different countries". In de eerste aflevering die ik zag werden een tienermoeder en een op zijn imago gefixeerde homofiele jongen naar mormonen in Utah gestuurd. Ik dacht: freaky. Mormonen zijn absoluut niet cool. Wie gelooft in de onzin van Smith is nog makkelijker te belazeren dan een christen.

De mormonen hielden hun reclamepraatje en de eerste minuten van de unruly teenagers in het programma gingen op aan de indoctrinatie die de zevenjarige dochter als getrainde verzen naar buiten gooide. Precies zo freaky als ik dacht.
De dertienjarige dochter zag er echter niet naar uit dat ze binnenkort tienermoeder zou kunnen worden. De strikte lessen over het dienen van God en het je niet laten overhalen tot rottigheid door je leeftijdgenoten stond er ook bij haar in gegrift. Ik ga niet beweren dat zij niet los kan slaan. Daarvoor hoor je te vaak dat Amerikaanse tieners in de problemen raken. Maar als je van je ouders het voorbeeld hebt gekregen volkomen je eigen gang te gaan en de buitenwacht niet te vertrouwen (waarom anders homeschooling), dan laat je je niet tikken door een Antilliaan.
Ik moet toegeven dat, hoewel ik ook door de reclamepraat heen wist te prikken, ik dat mormonengezin wel sympathiek ben gaan vinden en er geen probleem mee zou hebben om zelf een weekje bij ze te logeren om ze te kunnen interviewen.

Nee, dit is geen pleidooi voor een strenge opvoeding. Ik pleit eerder voor helemaal geen kinderen krijgen. Maar uit eigen ervaring wil ik wel pleiten voor het zo veel mogelijk voorkomen van de onzekerheid, de behaagziekte en het meeloopgedrag van tienermeiden. Het heeft een nasleep van jaren en pas als ze tegen d'r menopauze aan zit, gaat een vrouw eindelijk echt schijt hebben aan wat de buitenwereld van haar vindt. En dat is veel en veel te laat.

Wil ik alleen nog afsluiten met de conclusie dat Den Helder met die potentie veel en veel beter verdient dan het wanbeheer dat er nu wordt gepleegd.