In een ouwe Elsevier las ik dat Australië tegenwoordig, met Labour-regering, weer meer bootvluchtelingen in de kustwateren kreeg dan met de vorige, conservatieve regering.
Ik herinner me nog heel goed de berichten van een aantal jaar geleden over opvangkampen met namen als Woolla Woolla. De begeleidende foto was van een met een hoge muur onder prikkeldraad omheind gebouw op een dorre vlakte. Er waren flinke protesten tegen die opvangomstandigheden.
In dit artikel las ik dat die regering van destijds de opvang regelde op Christmas Island, zodat Australische burgers niet oog in oog kwamen te staan met bootvluchtelingen (aldus het artikel). Dat verbaasde me. Niet alleen die redenering, maar ook de tegenstrijdigheid met mijn herinnering. Christmas Island is niet dor. De Labourregering heeft in die procedure verandering aangebracht: tegenwoordig gaan de bootvluchtelingen naar Nauru. Ook zodat de Australiërs hen niet zien.
De meeste bootvluchtelingen komen van Sri Lanka, zo is de telling. En de begeleidende foto bij het artikel toonde een foto van een tiental Sri Lankanen op iets wat een drijvende garagedeur leek. Even tussendoor: ik vind de huidskleur van mensen op Sri Lanka altijd een beetje een grijze, stoffige ondertoon hebben en betrap me er dan ook op dat ik steeds weer bedenk hoe vies de kleur van Sri Lankanen wel niet is. Fout hè. Ik heb dat trouwens ook bij Aaron Winter en dat is helemaal geen Sri Lankaan.
Nu zijn er twee mogelijke oorzaken voor Sri Lankanen op drijvende garagedeuren voor de kust van Australië:
1) ze zijn op die garagedeur vanaf Sri Lanka naar Australië gekomen. Die mensen verdienen een lintje! De nood moet heel hoog zijn of je moet heel erg van lotje getikt wezen, wil je met een garagedeur naar Australië willen varen. Sri Lanka is een relatief klein eiland. Alle eilandbewoners moeten de zee wel kennen. Er is daar geen wezen te vinden dat naïef denkt dat de oceaan een brede sloot is. De nood moet dan dus hoog geweest zijn.
2) ze zijn met een boot van transporteurs -misschien mensensmokkelaars-naar vlak voor of in de territoriale wateren van Australië gevaren en zijn toen op die garagedeur gezet. Dat vind geen gezond mens een prettig plan om uit te voeren dus het kan niet anders of ze zijn met list of dwang op die garagedeur gedumpt. Je gaat er niet vrijwillig op zitten. Die mensen zijn genaaid.
Verhaal 2 lijkt mij aannemelijker. Met een garagedeur overleeft helemaal niemand een tocht van Sri Lanka naar Australië op de oceaan. Wie dat wel doet, verdient een prijs waar hij een aantal jaar van kan leven in Australië.
Nu zal een deel van de bootvluchtelingen op een gewone, degelijke boot naar Australië zijn gekomen en daar door de kustwacht zijn opgepikt, maar voor die types die van een garagedeur af zijn getild, gelden wat mij betreft verzachtende omstandigheden.
Australië heeft een economie en, belangrijker, een ecologie die niet een gigantisch bevolkingsaantal aan kan. Ik begrijp wel dat ze slim willen inkopen daar op hun bevolkingsgroei. Gelukszoekers worden gescreend. Maar als dat soort foto's daar gemaakt kunnen worden op zee, dan hoop ik dat dit soort omstandigheden mee worden genomen in de procedure. Wie een drijvende garagedeur overleeft verdient nog wat extra mazzel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten