10 mei 2010

Lasagne volgens mijn moeders recept

Zoals beloofd op Twitter en natuurlijk aangevuld met allerlei extra en/of overbodige informatie.

Ingrediënten
(voor 3 of 4 personen, afhankelijk van de honger)

Voor de bechamelsaus
500 ml melk
1 bouillonblokje (ik doe vega-blokjes, maar rundvleesbouillon is mijn moeders stijl)
een handje (ja, echt op gevoel en naar smaak) italiaanse kruiden (van Silvo bijvoorbeeld)
25 gr boter of margarine (50 gr mag ook, als je het een zwaardere saus wilt maken)
4 eetlepels bloem

Voor de tomatensaus (als je een eigen recept tomatensaus hebt, doe je die. Het maakt niet zoveel uit. In de tomatensaus zit alle variatiemogelijkheid voor de lasagne. Aan de bechamelsaus kun je beter niet knoeien. Mijn moeder is er desondanks één keer mee geslaagd: hamblokjes in de bechamel. Ontzettend lekker maar wel een zwaar, winters gerecht dan)

1 ui
1 rode paprika
evt. 250 gr gehakt (maar zonder smaakt het net zo goed)
tomatenpuree (eigengemaakt of van die kleine blikjes, of zo'n pak geperste tomaten van de AH, maar ik begreep van Keuringsdienst van Waarde dat het enige verschil tussen dat pak en de blikjes een hoeveelheid water is en water, dat heb ik zelf ook in de kraan)
Wie 'lasagnesaus' of 'spaghettisaus' uit een pot wil gebruiken is een viespeuk, want daar zit suiker in en lasagne heeft helemaal geen suiker nodig.
Variatieopties:
uitgelekte spinazie erin, of van die met zout bewerkte (en dus van vocht onttrokken) auberginestukjes of gesneden courgette. Zelf vind ik wortel in mijn lasagne te zoet, maar het kan. Of roosjes broccoli. Of, voor de bite, stukjes noot als amandelen of cashews.

Wie een pastamachine heeft of vlijtigheid kan zelf lasagnedeeg maken, maar ik geef eerlijk toe dat ik sinds een tijdje voor het gemak die lasagnebladen van de GrandItalia gebruik.

En voor de topping: geraspte kaas. Koop een echt stuk kaas en rasp het, want dat wat je in die zakjes koopt is een mengsel van 15% kaas en verder varkensbuikvet en zaagsel en allerlei rommel dus.

Bereidingswijze


Begin een uur of 4 van tevoren met de bechamelsaus. De smaak moet nl. goed trekken. Gooi in een pannetje de 500 ml melk, doe het bouillonblokje erbij en strooi de Italiaanse kruiden op de melk. Laat de melk zachtjes op staan totdat het bouillonblokje is gesmolten. Roer de melk en zet het vuur uit. Laat de gekruide melk gewoon op het fornuis staan trekken tot je een anderhalf uur voor etenstijd echt met de lasagne gaat beginnen.

Pak een vergiet, zet het vergiet op een flinke maatbeker en giet het pannetje gekruide melk leeg in het vergiet. De melk moet opgevangen worden in de maatbeker. Met de melk ga je verder, de italiaanse kruiden blijven in het vergiet achter en kun je weggooien.

Smelt in het gebruikte pannetje de boter. Zet het vuur laag, pak een garde en gooi de bloem bij de gesmolten boter. Mix de bloem met de boter (met de garde) tot je een droge dorre bal hebt. Beetje bij beetje gooi je nu de melk erbij tot je een gladde saus krijgt. Een roux, weet je wel. Je klopt je met de garde een ongeluk. Het kost je ongeveer 10 minuten roeren en ook daarna consequent alert blijven dat de bechamelsaus geen droge plak wordt. Roer je een tennisarm en houd ook terwijl je met de andere saus bezig bent, een oogje op de bechamelsaus.

Wees niet snugger en gooi dus niet voor je gemak alvast de geraspte kaas in deze saus. Je krijgt er een klonterige massa van.

Maak nu de tomatensaus. Ik ben zo vrij te veronderstellen dat je daar geen uitleg van mij voor nodig hebt. Zorg in ieder geval dat je tomatensaus niet te waterig is, want dat water zakt dan naar de bodem van je lasagneschaal en maakt een soep van je gerecht.

Na de tomatensaus, zet je een joekel van een pan op het vuur met alvast gekookt of nog tot koken te brengen water. Zodra het water kookt gooi je er de lasagnebladen in. Tip van mijn moeder: maak van je lasagebladen in het water een kruis. Niet om de steun van de Heilige Maagd te vragen, maar omdat de bladen dan niet zo aan elkaar kunnen gaan plakken dat je ze niet meer van elkaar af krijgt. Gooi het eerste blad dus in de lengte van de pan (da's lastig in een ronde pan, maar je begrijpt hopelijk wel wat ik bedoel) en het volgende blad in de breedte van de pan. Omdat in mijn schaal maar drie bladen per laag lasagne passen, gooi ik drie bladen per keer in de pan (lengte-breedte-lengte dus). Na 5 tot 8 minuten zijn de bladen zo slap dat ze geschikt zijn voor verder gebruik. Leg ze met een schuimspaan op een schone theedoek om het teveel aan water kwijt te raken. Gooi intussen je volgende set bladen in de pan. Bij verse lasagnebladen hoeft dit allemaal niet. Snijd dan het deeg in gelijke, in de schaal passende, rechthoeken en zie verder hieronder.

Vet de lasagneschaal in wanneer de schaal dat vereist en verwarm de oven voor op 200 graden.  Nu ga je de lagen maken. Begin met de bechamelsaus. Bedek de hele bodem van de schaal en strooi er kaas over. Haal de bladen van de theedoek en leg ze één voor één passend in de schaal. Soms is een beetje snijwerk nodig om de bladen passend te maken. Gooi tomatensaus op de bladen en bedek de bladen volledig. Wanneer ze niet bedekt zijn worden het hele harde krengen in de oven. Strooi er kaas over. Haal de bladen uit de pan, op de theedoek, wanneer ze uitgelekt zijn, leg je die weer in de schaal. Bechamelsaus, kaas, etc.

Meestal haal ik iets van vijf lagen. Eindig met kaas. Als je de gehakte noten een leuk idee vond, gooi die dan niet in een saus maar leg ze apart tussen de lagen en eindig met de noten én de kaas.

Zet de schaal in de 200 graden warme oven en laat het zo'n 15 tot 20 minuten bakken (dus nog steeds 200 graden en dan 20 minuten. Die laatste 5 minuten kun je altijd nog onderbreken). Klaar. Laat iets afkoelen voordat je aansnijdt. Het is erg heet.

1 opmerking:

Anoniem zei

He Druud, dit heb ik nog tegoed. Dikke knuff, Paap