Het kleine muisje van Google Analytics fluisterde mij in dat iemand de zoekvraag 'pin yin schrijven' had ingetikt en zo op mijn site was gekomen. Dat kwam omdat ik hier over taoïstische begrippen in pinyin transliteratie schreef. Zo servicegericht als jullie mij kennen zet ik hier een uitleg neer die ik zelf heb gekregen over de uitspraak van pinyin wanneer je een Nederlandse tongval hebt. Dat voldoet niet helemaal aan de zoekvraag (pinyin schrijven in plaats van pinyin uitspreken), maar de reis is belangrijker dan de bestemming en zo adviseer ik de vraagsteller om onderhavig lijstje terug te redeneren en daarmee nog trotser op zichzelf te zijn ook!
Pinyin, voor de nieuwkomers, is de moderne romanisatie van het Chinese schrift. Voordat dit systeem ingevoerd werd, schreven westerlingen Chinese woorden in fonetische romanisatie. Zoals bijvoorbeeld de stad Peking. Omdat fonetische spelling van Chinees in het Nederlands een andere spelling geeft dan fonetische spelling in het Duits, Frans of Engels, is pinyin ingevoerd. Peking werd Beijing en Nederlanders moeten er dan rekening mee houden geen Nederlandse J te gebruiken maar een Engelse. Zouden wij Beijing weer fonetiseren dan werd het Peikjing (ja, gewoon Peking, eigenlijk). Hieronder de regels:
ai > klinkt als aai
ao >klinkt als jouw
c > klinkt als ts in tsaar
ch > klinkt als ch in het Engelse chew
ei > klinkt als eenhoorn
g > klinkt als g in het Engelse good
h > klinkt als ch in lachen
ian > klinkt als i-jen
iang > klinkt als i-ang
j > klinkt als tj in beetje
ong > klinkt als oeng
ou > klinkt als olifant
q > klinkt als tjs in koetsje (denk aan de ch'i die je in pinyin schrijft als qi)
r > klinkt als r in het Engelse room (het is eigenlijk geen gehoor; de r in het Chinees)
sh > klinkt als sh in het Engelse show
ui > klinkt als in het Engelse way
x > klinkt als ch in China
y > klinkt als j in ja
zh > klinkt als j in Engelse John
zhi > klinkt als dzjûr
zi > klinkt als het Duitse Zeit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten